Śmierć i co dalej?
30 października 2019
Andrzej Kempczyński
Jest takie powiedzenie, że w życiu pewne są dwie rzeczy: podatki i śmierć. Podatki zostawmy w spokoju a zajmijmy się kwestią śmierci, albo raczej tym co będzie po śmierci. Każdy z nas kiedyś będzie musiał się zmierzyć z tym tematem osobiście. Dlatego warto się pochylić nad nim już teraz, kiedy jeszcze możemy.
Na to pytanie oczywiście padają różne odpowiedzi. Ja chciałbym przedstawić odpowiedź jaką daje nam Jezus Chrystus. W tym celu posłużę się jedną z przypowieści Jezusa:(19)Był pewien bogaty człowiek. Ubierał się w purpurę i bisior i każdego dnia wystawnie ucztował. (20)Przed bramą jego domu leżał pokryty wrzodami pewien żebrak, imieniem Łazarz, (21)który pragnął nasycić się resztkami ze stołu bogacza. Lecz tylko psy przychodziły i lizały mu wrzody. (22)Gdy żebrak umarł, został zaniesiony przez aniołów na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pochowany. (23)Cierpiąc męki w piekle, podniósł oczy i ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. (24)Zawołał: «Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną! Poślij Łazarza, aby umoczył w wodzie koniec swego palca i zwilżył mój język, gdyż bardzo cierpię w tym płomieniu». (25)Lecz Abraham odparł: «Dziecko, przypomnij sobie, że ty za życia otrzymałeś swoje dobra, podczas gdy Łazarz doświadczył zła. Teraz on tutaj doznaje pociechy, a ty cierpisz męki. (26)Poza tym między nami a wami istnieje ogromna przepaść, aby ci, którzy chcieliby przejść stąd do was, albo stamtąd do nas, nie mogli tego dokonać». (27)Tamten powiedział: «Ojcze, proszę cię, poślij go więc do mojego rodzinnego domu. (28)Mam bowiem pięciu braci. Niech ich przestrzeże, aby i oni nie dostali się do tego miejsca męki». (29)Lecz Abraham odparł: «Mają Mojżesza i Proroków! Niech im będą posłuszni!». (30)Lecz on odpowiedział: «Nie, ojcze Abrahamie! Ale gdyby ktoś z umarłych udał się do nich, nawrócą się». (31)Wtedy powiedział mu: «Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to nawet gdyby ktoś powstał z martwych, także nie dadzą się przekonać»". [Biblia Paulistów, Łk 16]
Czego możemy się nauczyć z tej przypowieści odnośnie tego co jest po śmierci?
1. Śmierć nie kończy wszystkiego
Po śmierci człowiek żyje dalej. A konkretnie to żyje jego dusza. Ciało zostało złożone do grobu. Ale dusza człowieka funkcjonuje dalej tyle że bez ciała. Zarówno Łazarz jak i bogacz doświadczają różnych rzeczy po śmierci. Pierwszy doświadcza pociechy a drugi cierpi męki.
2. Po śmierci dusza ludzka idzie do jednego z dwóch miejsc
Mamy tylko dwie opcje po śmierci. Jedna to „łono Abrahama”, gdzie człowiek doznaje pociechy. I jest to miejsce przeznaczone dla ludzi podobnych Abrahamowi. Biblia nazywa takich ludzi sprawiedliwymi. A drugie miejsce to piekło i jest to miejsce cierpienia, męki. Piekło jest miejscem zarezerwowanym dla ludzi, których Pismo Święte określa jako niesprawiedliwych. Jak można łatwo zauważyć nie ma tu w ogóle mowy o opcji pośredniej, która przez ludzi określana jest jako czyściec.
3. Miejsce, do którego trafimy po śmierci ma charakter ostateczny
To znaczy, że nie ma możliwości, żeby w jakiś cudowny sposób przejść z jednego miejsca do drugiego. Między jednym miejscem a drugim istnieje ogromna przepaść, która skutecznie uniemożliwia tego typu działanie. Ale też widzimy, że Łazarz, który był na łonie Abrahama nie mógł w żaden sposób pomóc bogaczowi, który był w piekle.
4. O tym gdzie spędzimy wieczność decydujemy tu i teraz
To znaczy, że to gdzie spędzimy naszą wieczność jest zależne od tego jak żyjemy tu na ziemi, jest zależne od tego jak żyjemy w ciele. Jeśli tak jak Abraham jesteśmy sprawiedliwymi przed Bogiem to pójdziemy na łono Abrahamowe. Albo mówiąc językiem apostoła Pawła będziemy razem z Chrystusem. Natomiast jeśli jesteśmy bezbożni czyli niesprawiedliwi przed Bogiem to trafimy do piekła. Albo używając języka apostoła Pawła trafimy do miejsca wiecznej zguby, miejsca oddzielenia od oblicza Boga i od potęgi jego chwały.
5. Wszyscy jesteśmy bogaczami
Jeśli się zastanawiasz nad sobą, nad tym gdzie spędzisz wieczność to wiedz, że Jezus w tej przypowieści mówi nam, że wszyscy jesteśmy jak ten bogacz. Każdy z nas jest grzesznikiem. Każdy z nas łamie Boże Prawo. Każdy z nas żyje w sprzeciwie wobec Bożych standardów i wymagań. Więc każdy z nas jest bezbożnikiem takim jak bogacz w tej przypowieści. Dlatego każdy z nas sprawiedliwie zasługuje na piekło. I tam właśnie zmierzamy.
6. Tylko nasze nawrócenie może sprawić, że po śmierci znajdziemy się na „łonie Abrahama”
Widzimy, że bogacz chce, aby Abraham posłał do jego braci Łazarza, który by ich ostrzegł przed tym co ich czeka i w ten sposób doprowadził do ich nawrócenia. Tym samym pokazuje nam, że żeby nie trafić do piekła człowiek musi się nawrócić. To znaczy, że człowiek musi zmienić swoje życie tak, aby żyć zgodnie z Mojżeszem i prorokami czyli zgodnie z Bożym Słowem. A to z kolei prowadzi nas do osoby Jezusa z Nazaretu. Jezus jest Bożym Synem, którego posłał Ojciec, aby ogłosić nam Boże Słowo. Więc jeśli mamy nawrócić się to do Jezusa i jego Słowa. Tylko poprzez stanie się uczniami Pana Jezusa Chrystusa unikniemy piekła i będziemy na wieki razem z Chrystusem. Dobre uczynki, religijne uczynki czy jakiekolwiek nasze starania czy zasługi nie uchronią nas przed piekłem. Tylko Jezus może nas przed tym uchronić jeśli pójdziemy za Nim w wierze, tak jak Abraham poszedł w wierze za Bogiem i Jego obietnicą.
Jezus powiedział: (14)Podobnie jak Mojżesz na pustyni wywyższył węża, tak też jest konieczne wywyższenie Syna Człowieczego, (15)aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. (16)Tak bardzo bowiem Bóg umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, lecz miał życie wieczne. (17)Bóg przecież nie posłał swego Syna na świat, aby go sądził, lecz aby go zbawił. (18)Ten, kto w Niego wierzy, nie podlega sądowi; ten jednak, kto nie wierzy, już został osądzony, ponieważ nie uwierzył w to, kim jest jednorodzony Syn Boży. [Biblia Paulistów, J 3]